أبا جعفر كم جعفر «١» من مدامع ... ترقرقه [٤] ذكرى ليال تسلّفت
(طويل)
طلعت بها شمسا [٥] وقد غاب بدرها [٦] ... فما زلت طلق الوجه حتى تكشّفت
وشعشعت راحا من حديثك دونها ... معتّقة صهباء في دنّها صفت
/ ودبّجت روضا من بنانك [٧] أعجبت ... وهيّجت [٨] رقشا من هجائك أتلفت
[١] . في ل ٢ وف ٢: عبد. [٢] . في ب ٣: عطابة. [٣] . في ف ٣: ضحك. [٤] . في با: ترفرفه. في ب ٣: يرقرقه. [٥] . في ف ٢ ورا وح وف ٣: بدرا. [٦] . في ف ٢ ورا وح وف ٣: شمسها. وفي ب ٣: بدر. [٧] . في ف ٢ ورا وح وف ٣: ثنائك. [٨] . ورد العجز في ف ٢ ورا وح وف ٣: حواشيه لكن من هجائك أتلقت.